احمد شریفی مهندس صنایع اشاره دارد چالش های مهندسین صنایع در بازار کار به شرح زیرند:

1- کيفيت و امور وابسته به آن:
اين زمينه کاری، فراگير ترين و عمومی ترين موقعيت شغلی برای مهندسان صنايع است که البته بيش تر از همه زمينه ها مورد هجوم ساير هم ميهنان غير مهندس صنايع! قرار گرفته است! نمونه بارز اين قضيه در بحث کنترل کيفيت است. مثلاً در کارخانه های توليد مواد شیميايی يا سراميکی يا مشابه آن، مديران واحد کنترل کيفيت معمولاً مهندس شيمی، مواد يا متالورژی هستند و يا در کارخانه های قطعه سازی، مسئولان کنترل کيفيت، کارشناس رشته مهندسی مکانيک هستند. البته بگذريم که بخش عمده ايی از پست های کنترل کيفی در اشغال افراد با مدرک سيکل و يا پايين تر است! نکته مهم در اين امر اين است که، اصلاً کنترل کيفيت آماری برای واحدهای صنعتی کشور معنايی ندارد!

2- مديريت و تضمين کيفيت:
اين زمينه کاری، به خصوص آن قسمت از آن که به ISO، OHSAS، EFQM و … مربوط می شود، به شدت مورد توجه همه اقشار جامعه است! البته من اين ادعا را ندارم که مديريت و تضمين کيفيت بايد در انحصار مهندسان صنايع باشد، ولی شما هم حتماً من را تصديق می کنيد که دانش آکادميک فارغ التحصيلان رشته های رياضی، فيزيک، شيمی، جغرافی، مامايی! و … تقريباً هيچ ربطی به مفاهيم مديريت و تضمين کيفيت ندارد! در يک مورد جالب من يک فارغ التحصيل رشته پرستاری را می شناسم که تا کنون در 15 پروژه ISO به عنوان مشاور حاضر بوده است.

3- برنامه ريزی نگهداری و تعميرات:
اين زمينه کاری به طرز عجيبی مورد هجوم مهندسان مکانيک و برق قرار گرفته است. در واقع اين دوستان فعاليت های برنامه ريزی نگهداری و تعميرات را بين خودشان تقسيم کرده اند و هيچ مهندس صنايعی را بين خود راه نمی دهند! البته اين امر به اين دليل است که آن ها در برنامه ريزی نگهداری و تعميرات کلمه برنامه ريزی را حذف نموده و فقط تعميرات (و بعضی وقت ها نگهداری) را استفاده می کنند! از نظر اين دوستان مدل ها و نظريه هايی که ما مهندسان صنايع در مورد برنامه ريزی نت خوانده ايم، به درد لای جرز می خورد!!!

4- برنامه ريزی و کنترل پروژه:
اين قسمت از مهندسی صنايع هم، مثل بخش های قبلی مورد هجوم مهندسان غير صنايعی! قرار گرفته است. به عنوان مثال مهندسان عمران با حضور هميشگی خود در کلاس های کنترل پروژه (چه داخل و چه خارج دانشگاه) ادعای مديريت، برنامه ريزی و کنترل پروژه را دارند و البته معتقدند به دليل اين که آن ها به مراحل و دانش فنی پروژه های عمرانی مسلطند، پس برنامه ريزی و کنترل پروژه آن را هم بايد خودشان انجام دهند! که البته حوادثی از قبيل فرو ريختن ساختمان هشت طبه در سعادت آباد تهران هم، زير سر مهندسان صنايع نفوذی است که در امر خطير کنترل پروژه های عمرانی فضولی می کنند!!!
"در  شرایط برابر با یک مهندس عمران که با خاک و پی آشناست و کنترل پروژه هم می داند،مهندس صنایع نمی تواند قد علم کند.اشاره ی آقای شریفی به خوب نبودن بازار کار کنترل پروژه می باشد."

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: